کد مطلب:260323 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:270
ابوهاشم داود بن قاسم جعفری
او از نسل جعفر طیار علیه السلام و از بزرگان خاندان خویش و اهل و ساكن شهر بغداد بود. او در نزد ائمه علیه السلام مقام و منزلتی بزرگ داشت؛ و به نیكی امام هادی و امام حسن عسكری علیهماالسلام را درك كرده بود و سخنانشان را در عمل نشان می داد. این مرد بزرگ در عصر غیبت صغری از طرف امام عصر عجل الله تعالی فرجه از وكلا و كارگزاران آن حضرت نیز بوده است.
ایشان كتابهایی نیز تألیف نموده است كه عده ای از بزرگان شیعه از كتابهای او روایاتی را نقل كرده اند. [1] .
ابوهاشم مردی شجاع و آزاده و غیور بود. وقتی سر «یحیی بن عمر زیدی» را به نزد «محمد بن عبدالله طاهر» والی بغداد آوردند، افردی این پیروزی را به والی بغداد تبریك گفتند. ابوهاشم به نزد والی بغداد رفت و بدون ترس به او خطاب كرد: ای امیر! من اكنون آمده ام در مورد چیزی به تو تبریك بگویم كه اگر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در حیات بودند برای آن سوگواری می كردند! والی سكوت كرد و در مقابل ابوهاشم هیچ پاسخی نداد! [2] .
عبدالله بن جعفر حمیری از بزرگان شیعیان و اهل قم بود و از جمله یاران پاك
[ صفحه 426]
امام عسكری علیه السلام محسوب می شد. وی كتابهای زیادی را از خود به یادگار گذاشته است، از جمله كتاب «قرب الاسناد» كه همواره مورد توجه خاص بزرگان دین و علما و فقهای شیعه بوده است. «عبدالله» در سال دویست و نود و اندی به شهر كوفه رفت و مردم آن شهر را با حدیث آشنا می كرد. و بیشتر اهالی شهر از او حدیث فرا می گرفتند. [3] .
ایشان كتابهایی نیز تألیف نموده است كه عده ای از بزرگان شیعه از كتابهای او روایاتی را نقل كرده اند. [1] .
ابوهاشم مردی شجاع و آزاده و غیور بود. وقتی سر «یحیی بن عمر زیدی» را به نزد «محمد بن عبدالله طاهر» والی بغداد آوردند، افردی این پیروزی را به والی بغداد تبریك گفتند. ابوهاشم به نزد والی بغداد رفت و بدون ترس به او خطاب كرد: ای امیر! من اكنون آمده ام در مورد چیزی به تو تبریك بگویم كه اگر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در حیات بودند برای آن سوگواری می كردند! والی سكوت كرد و در مقابل ابوهاشم هیچ پاسخی نداد! [2] .
عبدالله بن جعفر حمیری از بزرگان شیعیان و اهل قم بود و از جمله یاران پاك
[ صفحه 426]
امام عسكری علیه السلام محسوب می شد. وی كتابهای زیادی را از خود به یادگار گذاشته است، از جمله كتاب «قرب الاسناد» كه همواره مورد توجه خاص بزرگان دین و علما و فقهای شیعه بوده است. «عبدالله» در سال دویست و نود و اندی به شهر كوفه رفت و مردم آن شهر را با حدیث آشنا می كرد. و بیشتر اهالی شهر از او حدیث فرا می گرفتند. [3] .
[1] مامقاني - تنقيح المقال - ج 1 ص 412 و 413.
[2] مامقاني - قاموس الرجال - ج 4 - ص 59.
[3] مامقاني - تنقيح المقال - ج 2 - ص 174.